фиксира (св. и несв.)
Меѓу земјата и небото; навистина не можеше да се фиксира нивното место, подеднакво им припаѓаа и на небото и на земјата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Други велат, си го загубил волшебниот спреј со кој се фиксираат новогодишните честитки, желби, за да останат неизбришливи доживотно.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Беа фиксирани и првите ’рбетници кои ја освоиле земјата.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
И така од колено на колено, секој август, рибарите постојано гледаат кон небото, трагаат по најмалото облаче, го фиксираат со погледите, се мери температурата под сенка, на секое дожде му се открива значењето во идната година.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Тегот за хартија беше собата во која се наоѓаше тој, а коралот беа животните на Џулија и неговиот, фиксирани во некој вид вечност во срцето на кристалот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Следат пароли фиксирани со одбрано бело камење: Слава на великот Сталин, по повод 100-годишнината од раѓањето.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Всушност дваесетина години по нејзиното формирање, по Првата светска војна завршена со Версајскиот мир во Париз, странскиот капитал ги фиксираше симболите на моќта во новото време во новата држава Југославија.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Очите, како скапоцени камења ѝ беа фиксирани на Милан, и светкаа со зачудувачка острина, и тогаш Милан не сакајќи се накашла.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Нејзиниот поглед само за миг ја фиксира оваа слика: на крајната масичка до излезот седи старица, од глава до петици закукулена во црно - да, тоа е бабата што одвај ја качија на авион во Истанбул.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Лежи таму, фиксиран во идното време, како претходница на смртта, исто толку сигурен колку што 99 му претходи на 100.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Неговиот граден кош беше фиксиран.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Фонетскиот систем на писмо ги фиксира одделните фонетски единици на јазикот без оглед на нивниот статус во системот на конкретниот јазик.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Игор Лозински си беше ставил за задача со својата колекција да го фиксира континуитетот на животот во Езерото, низ доминантните претставници на флората и фауната, подлежна на измени и исчезнувања.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Освен веќе споменатите дела, негова најчиста работа во тој домен е Театарскиот чин (1960), за 1-8 изведувачи, кој предвидува низа пропозиции кои наликуваат на игра (играта секогаш има општествен карактер!) низ која изведувачите треба да одберат работи кои потоа ќе ги фиксираат како улога, но така што улогата го отсликува нивниот статус во реалниот живот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Детерминирана во некоја поширока смисла, сага се толкува и како една од таканаречените едноставни книжевни форми (Jolles, 2000), во кои се фиксираат, се пренесуваат одделни настани несомнено важни! зачувани во усните преданија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Но кога речиси судбината на егзилот нѐ фиксира во овој град, како на речиси последна негова станица, се чувствуваше дека Мајка ја презема иницијативата во доменот што се сметаше дека е само Татков.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Потоа Камилски ги фиксира заемките извици: аферим, аферим, браво (од персиски aferim); ашколсун, синоним на аферим; ишала, ќе даде господ, ако даде господ; јазак, штета, срамота; машала, синоним на аферим, но со повикување на претпазливост и страв од урок; сакан, внимавај...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
